What follows is an excerpt from a publication from 1923 by my favourite Epicurean scholar Adam Krokiewicz. It comes from a journal called 'Przegląd Humanistyczny'. I did my best to translate it as accurately as possible and provided some comments to make it easier to digest as the fragment is rather dense. For the sake of completeness, I also attached the original text in Polish and left the source information at the bottom. I hope it helps with the discussion on prolepsis and images.
Epicurus distinguished three criteria of truth, sensations - αἰσθἡσεις, anticipations - προλἡψεις and feelings - πάθη, as well as two abilities of the cognitive subject, namely the passive one - perception or sensitivity to external stimuli, and the active one - reasoning. Epicurus' three criteria present three automatic and passive, three independent of human will, results of external stimuli, i.e. images - εἰδωλα. Sensations and feelings are of the nature of the momentary present, as opposed to lasting anticipations. Due to the moment of the present, so-called accidents* - τά συμβεβηκότα and attributes* - τά συμπτὠματα correspond to permanent anticipations, which have specific perceptions, in fact the same as image perceptions of the mind - φανταστικαὶ ἐπι βολαὶ τῇς διανοίας correspond to immediate sensations and feelings. The conscious and cognitive human will only refers to anticipations, recorded in the names of external objects, which with their images influence the senses and the human mind. The human mind, thanks to its active reasoning ability (by observation - περίπτωσις, analogies - ἀναλογία, similarities - ὁμοιότης and synthesis - σύνθεσις), can become aware of individual objects' attributes based on the names and anticipations associated with them, and derive from them more and more general accidents of these objects. This way it is possible to know, in addition to their fundamentally hidden nature - φύσις, which consists of accidents, also their until now hidden general and unavoidable condition, for example, that man, as man, is mortal. The described course of reasoning is the so-called Epicurean induction. |
[*] TauPhi's clarification (might not be precise): Accidents and attributes are understood as philosophical concepts:
accidents - secondary characteristics that are not essential to a thing's identity and may change over time.
attributes - characteristics or qualities associated with a particular substance (substance understood as an essential quality that make up the core of an object or thing, and is often used to refer to physical matter). Attributes can be both physical or non-physical in nature.
Please see more detailed explanation here: https://www.philosophos.org/metaphysical-t…ssence-accident
Original text and source:
"Epikur rozróżniał trzy kryterja prawdy, wrażenia - αἰσθἡσεις, wyobrażenia typowe - προλἡψεις i uczucia - πάθη, tudzież dwie zdolności podmiotu poznającego, a mianowicie bierną - postrzegania, względnie czucia na bodźce zewnętrzne, i czynną - rozumowania. Trzy kryterja Epikura przedstawiają trzy automatyczne i bierne, trzy niezależne od woli ludzkiej rezultaty bodźców zewnętrznych, czyli wizerunków - εἰδωλα, przyczem wrażenia i uczucia mają charakter momentalnej teraźniejszości w przeciwieństwie do trwałych wyobrażeń typowych. Trwałym wyobrażeniom typowym odpowiadają ze względu na moment teraźniejszości tak zwane przynależności - τά συμβεβηκότα i przypadłości - τά συμπτὠματα, mające swoiste narzuty, w gruncie rzeczy takie same wizerunkowe narzuty umysłu - φανταστικαὶ ἐπιβολαὶ τῇς διανοίας, jakie mają doraźne wrażenia i uczucia. Świadoma i poznawcza wola ludzka nawiązuje dopiero do wyobrażeń typowych, utrwalonych w nazwach zewnętrznych przedmiotów, działających swemi wizerunkami na zmysły i umysł człowieka. Umysł ludzki może dzięki swej czynnej zdolności rozumowania uświadomić sobie na podstawie nazw i związanych z niemi wyobrażeń typowych przypadłości poszczególnych przedmiotów, wyłuskać z nich na mocy obserwacji - περίπτωσις, ustosunkowania - ἀναλογία, podobieństwa - ὁμοιότης i związku - σύνθεσις rodzajowe, coraz to ogólniejsze przynależności owych przedmiotów i w ten sposób poznać obok ich zasadniczo niejawnej natury - φύσις, która się składa z przynależności, także ich do czasu niejawną przypadłość generalną i nieuchronną, naprzykład to, że człowiek, jako człowiek, jest śmiertelnym. Na opisanym przebiegu rozumowania polega tak zwana indukcja epikurejska."
SOURCE: Adam Krokiewicz 'O szczęściu epikurejskim' - Przegląd Humanistyczny Year II; Volumes I and II; 1-6.1923; pages 260-261